مرجعیت شورایی

جایگاه مرجعیت در نظام اعتقادی مکتب تشیع از اصول انکار ناپذیری
اسـت که افـزون بـر ده قـرن تـا کنـون عهـده دار سرپرسـتی جامعـه شـیعی در
ظـل مبانـی اصیـل اسـلامی بوده اسـت اهمیـت ایـن موضـوع زمانـی مهمتـر
جلـوه میکنـد کـه در گـذر زمـان و گسـتره جهـان بـا توجـه بـه تحـولات و
دگرگونی هـای متنـوع در تمامـی حوزه هـای بشـری، دسـتخوش آسـیب و یـا
انفعـال نیـز بگـردد. امـروزه دایـره مرجعیـت عامـه نسـبت بـه عمـوم جامعه از
مباحـث فقهـی فراتـر رفتـه و در لبـاس حکومـت عـرض انـدام کرده اسـت.
بسـیار جالـب تـر خواهـد شـد اگـر حیـات دیـن و مکتـب بـه حیـات
مرجعیـت دینـی نیـز گـره بخـورد کـه در آن زمـان ضـرورت تحـول در نظـام
سـاختاری مرجعیـت و تطبیـق آن بـا نیازهـای روز از دغدغه هـا و مباحـث
بسیار حائز توجه برای اهل فضل و اندیشمندان و فرهیختگان دلباخته
حیـات دینـی بـرای بشـر امـروز ، خواهـد بـود